Halfway there!

Hoi lieve lezers!

Eindelijk heb ik weer eens tijd om een stukje van mijn blog te schrijven! Hoe langer ik hier ben, hoe sneller de tijd lijkt te gaan! Ik ben inmiddels ook alweer halverwege mijn trip! Dus ik moet weer even denken waar ik twee weken terug was…

Na een werkweek zijn we (Lenny, Elin, Anna en ik) naar St. Barth’s gegaan, een eiland hier vlakbij waar de kans groot is om Hollywood people te spotten omdat dit hun favo vakantie eiland is (die hebben we overigens niet gezien hoor). Die donderdag ervoor ben ik met Lenny naar Marigot geweest om alvast tickets voor de boot te halen, en hadden we gelijk een goede reden om daar even te shoppen en (ja, alweer) te lunchen natuurlijk.

De dag naar St. Barth’s begon op tijd, want om 08.15u moesten we inchecken bij de boot. Paspoort en rijbewijs mee, om het land in te komen en een quad te huren!
Bij de boot aangekomen dachten we gelijk in te checken, maar was Elin haar paspoort vergeten, oeps! Gelukkig mocht ze met een foto van haar paspoort ook door. (Had iets voor mij kunnen zijn). Nog even snel een lekkere baguette kunnen scoren bij een Frans tentje en de boottocht kon beginnen! Van te voren hoorde we al dat het een ruige tocht zou worden, dus namen we allemaal maar twee reispilletjes ter voorbereiding. Wisten wij veel dat je daar enorm sloom van word!
Na een tochtje van een uur kwamen we alle vier half slapend aan op het eiland.. Op zoek naar een quad! Er waren twee opties dus besloten we op te splitsen. Helaas hadden ze waar Anna en ik heenliepen geen quads meer te huur, maar bij de andere winkel hadden we gelukkig meer geluk! De quad was $90,- per dag en $2000,= borg, dus we moesten wel voorzichtig zijn! (Daarom besloot ik de rit maar achterop bij Lenny te doen en zorgde ik voor de routebeschrijving en de foto’s)

We begonnen de rit naar een dorpje (Corossol). Ik had op een blog gelezen dat dit het ‘strodorp’ genoemd werd omdat er in het ‘ouderwetse dorpje’ mensen strohoeden maakten. We waren er met 2 minuten doorheen, maar geen strohoed gezien! Op naar de volgende: Anse de Colombier, een heel mooi strand waarbij je eerst een wandelingetje maakt van 30 minuten door de natuur. Er was een natuurlijke trap gemaakt waardoor we makkelijk beneden bij het strand kwamen, maar naar boven was best pittig in de warmte (en met het reispilletje). Onderweg kwamen we nog een aantal verdwaalde geitjes tegen, en oja, op de trap liep er gezellig een schildpad met ons mee!
Hijgend en puffend kwamen we weer boven aan en hoorde ik Elin zeggen, uhh wat doet onze quad daar beneden?! Die was dus naar beneden gerold! Gelukkig stonden alleen de banden tegen de rots aan en was er verder niets stuk.. ik zag de $2000,- al gaan maar het viel gelukkig mee!
Van al dat wandelen waren we wel toe aan een lunch en besloten we te kijken of er een plekje was bij Nikki beach, een luxe strandtent wat veel mensen aanraadde. Daar aangekomen was het helaas vol en de hele dag was het al gereserveerd. Maar het zag er echt heel mooi uit! Tafels netjes gedekt en allemaal luxe geklede mensen (waarschijnlijk vond het personeel ons er ook niet helemaal tussen passen in onze strand/backpackers outfit). Achter Nikki beach was gelukkig nog een lunchtentje waar plek was en toen heerlijk gezeten hebben. Even bijkomen van de wandeling!
2 uurtjes later zaten we weer op de quad en besloten we lekker het hele eiland rond te toeren. Onderweg nog gestopt en gezwommen bij een strand en daarna lekker tussen de bergen door teruggereden. Echt heerlijk touren op de quad!
Om 17:15u moesten we weer inchecken bij de boot. Maar je raadt het al.. Nog even terugrijden, nog even tanken, nog even de quads inleveren. En het was ook nog eens spitsuur! Ik denk dat we om 17:20u bij de quad-verhuur aankwamen, toen we toch maar eens besloten te kijken hoe laat die boot eigenlijk echt vertrok. Aangezien dit ’s morgens een halfuur later dan de check-in was, hadden wij dit nu ook in ons hoofd, maar dat bleek 17:30u te zijn! Rennen dus! En dat was ook echt een het enige waar ik nog aan dacht! Gelukkig kon Elin hard rennen dus besloten wij alvast maar te gaan terwijl Lenny en Anna de $2000,- nog even terug probeerde te boeken op de rekening (kleinigheidje).
Hijgend en schreeuwend aangekomen bij de boot was het trappetje al ingeklapt en de poort naar de douane al dicht (dit was een ketting waar je onder door kon) dus ik besloot er maar onder door te rennen op weg naar de boot. Maar dit vond de douane niet zo’n goed idee dus die kwamen schreeuwend achter ons aan, dat we moesten stoppen anders belde ze de politie! Wat een zootje! Gelukkig kwamen ook Lenny en Anna aangerend en mochten we toch nog op de boot! Gelukkig maar, want het was de laatste boot die dag en een nachtje op St. Barth’s slapen was een prijzig grapje geworden! De mensen voor op de boot zaten natuurlijk eerste rang bij ons toneelstuk en konden er gelukkig om lachen (ik had nog even toegevoegd dat we een ongeluk hadden gehad en daarom laat waren, maar toen Lenny mij lachend aankeek geloofde natuurlijk niemand dat meer, haha).
We hadden weer genoeg meegemaakt deze dag dus besloot ik ’s avonds maar lekker thuis te blijven.

Zondag kwam Rene aan, dus had ik nog even het huis opgeruimd, boodschappen gedaan, en ging ik ’s middags met Lenny naar Maho beach om het KLM-vliegtuig te spotten! Van tevoren hadden we lekker een drankje gedaan en sushi gegeten bij de Sandbar, en daarna gingen we klaar zitten. Best spannend want bij elk vliegtuig dacht ik, is dit hem, is dit hem? Uiteindelijk landde hij op de aangegeven tijd.
Het was de bedoeling om ‘even’ een foto/filmpje te maken met het KLM-vliegtuig en mij erop, dus van te voren hadden we even geoefend (met iets kleinere vliegtuigen), dus tijdens de landing zag ik Lenny rennend over het strand gaan om mij erop te krijgen, maar dat paste natuurlijk nooit! Leuke poging..

Bij het vliegveld aangekomen zag ik al wat mensen lopen, dus ik was even bang dat ik te laat was, maar het viel mee! Eerst kwam Rene aan, daarna twee nieuwe collega’s van de dialyseafdeling (Lia en Hanneke). Gezellig weer nieuwe versterking! Hanneke is met ons meegereden en haar heb ik afgezet bij het ziekenhuis, vanaf daar werd zij naar haar appartement gebracht.
’s Avonds zijn wij naar Karakter gegaan, gelijk een gezellige avond samen met collega’s gehad!

Ik was vorige week alleen dinsdag vrij, dus besloten we naar Pinel Island te gaan, een klein onbewoond eiland hier vlakbij. Maandagochtend hadden we alvast een kayak geregeld om hier naartoe te gaan, en zijn we daarna naar Oriënt bay aan de Franse kust gegaan om te lunchen en te relaxen op het strand. Daarna had ik avonddienst.

Over Oriënt bay gesproken.. Ik lees net in het nieuws dat daar vandaag iemand overleden is aan een haaienbeet! Ik laat dat zwemmen/surfen dus voorlopig maar even zitten hier!

Dinsdag hadden we vanaf 10u de kayak, en het was ongeveer 20 minuutjes kayakken naar Pinel. De zee was rustig en het ligt in een soort baai, dus is goed te doen! Onderweg konden we stoppen op verschillende zandbanken, het was heel ondiep dus je kon makkelijk in en uit de kayak. Ook stopten we nog op een ander klein eiland (Petite Clef) met een mini-strandje waar we de kayak neergelegd hadden, zodat we lekker konden gaan snorkelen, en heel veel mooie visjes gezien!
Terug bij de kayak zaten er drie leguanen lekker te zonnen op de rotsen, een leuk gezicht! We besloten verder te kayakken naar Pinel. Hier hadden we een ligbedje gehuurd en zaten we lekker aan de Pinot Grigio. Het water was hier zo lekker rustig en mooi dat we lekker in het water konden zitten met ons wijntje, heerlijk! ’
s Middags hebben we nog een stukje gewandeld op het eiland en naar rotsen gekayakt om daar nog te snorkelen. We waren op zoek naar de zeeschildpadden. Onder water waren ze niet te zien, maar terug in de kayak zagen we er een aantal als ze even boven kwamen, zo leuk! Thuis aangekomen waren we wel moe van deze dag en hebben we thuis lekker een filmpje gekeken.

De dagen daarna had ik dagdienst en vrijdag gingen Rene en ook Lenny (voor een weekje) weer naar huis. Best gek om twee mensen tegelijk uit te moeten zwaaien! Gelukkig had ik daarna gelijk weer afleiding door mijn collega’s waarmee ik uit eten ging in the Green house, hier een lekkere pasta met garnalen gegeten.

Die week was er ook een dag dat het ziekenhuis wel 5 x in een uur stroomuitval had! Gelukkig was het overdag, dus hoefde ik nog geen kaarsjes aan te steken, maar wel erg lastig als er 12 mensen liggen te dialyseren en de machines vallen telkens uit! Na dat uur bedacht iemand gelukkig om ons even over te zetten op een speciale generator waardoor we er geen last meer van hadden.
Er is ook begonnen met het opbouwen van een nieuw ziekenhuis (nu alleen nog een aantal grote containers), maar het begin is er!

Zaterdag, 5 december, moest ik eerst werken en hadden we ’s avonds een Sinterklaas avondje georganiseerd met een paar meiden. Na het werk nog even snel wat cadeaus gehaald en ingepakt, en ik was klaar voor het Sinterklaasspel! Het was bij mijn bovenburen, dus ik kon het een keer zonder auto redden! We hadden eerst lekker pannenkoeken gegeten en daarna kon het spel beginnen. We hadden niet zoals thuis de kaartjes en een grote dobbelsteen mee, dus had de een de spelregels op de telefoon en de ander een dobbelsteen-app gedownload, werkt prima! Er waren allemaal leuke kleine cadeautjes voor hier, maar de kerstmuts was toch wel erg in trek om leuk mee op de foto te gaan op het strand! We streden er twee rondes om, maar toen de wekker ging zat ik helaas samen met iemand anders zonder cadeaus! Erg jammer, haha. Gelukkig ging ik niet met lege handen naar huis maar kreeg ik een douchegel en het spelletje Uno. Toch nog een leuke pakjesavond gehad!

Zondag ging ik met mijn collega’s naar Loterie farm. Een paradijsje aan de Franse kant waar een zwembad is en bedjes staan in een soort mini-jungle. Echt relaxed om een dagje te vertoeven! Het ging om 11 uur open en we waren er al vroeg om een goed bedje te veroveren, want er zijn er maar een stuk of 20. Ik was helaas weer eens verkeerd gereden met Arif (eigenlijk was Maps Me verkeerd gereden), maar gelukkig had mijn andere collega al bedjes voor ons geregeld!
Toen we net goed en wel geïnstalleerd waren zagen we ineens allemaal mensen een kant op te gaan, bleek er een enorme leguaan op de kant te zitten. Zo’n grote had ik nog niet gezien en hij had hele grote rode stekels. Helaas vond hij al het bezoek niet zo fijn en vluchtte hij de boom in. Maar toen we weer op ons bedje lagen zagen we in drie bomen rode stekels zitten, ze zitten dus gewoon allemaal boven in de bomen te schuilen!
’s Avonds was het weer tijd voor ons wekelijkse zondagse uitje, beachclub Karakter!

Gelukkig had ik lekker weekend, maandag ook nog vrij.
Ik heb toen een lekker relaxed dagje gehad, naar het strand van Mullet bay geweest, en ’s middags naar de schoonheidsspecialiste in Philipsburg. Toen ik terug kwam zag ik dat er markt was, dus besloot ik daar nog even te blijven. Maar terug bij de auto zag ik ineens dat er politie bij mijn auto stond (wat nu weer?!). Bleek ik dus bij een bushalte geparkeerd te staan, noooit gezien! En niet denken dat er echt een hokje stond waar mensen wachten, het was gewoon een soort lantaarnpaal waar ‘Bushalte’ op stond. Na een ondervraging wat ik hier deed en hoelang ik hier dacht te blijven (en ik heel zielig zei dat ik hier vanwege Covid werk) kreeg ik gelukkig geen boete als ik NU vertrok. Ik wist niet hoe snel ik in de auto moest zitten! Tegenover mijn auto stond een bewaker van een schoenenwinkel, waarvan ik zeker wist dat hij er ook al stond toen ik mijn auto parkeerde, dus ik vroeg nog snel aan hem waarom hij niet even had gezegd dat ik daar niet mocht staan, maar die deed net of hij van niks wist.. beetje apart!

Na de volgende werkdag stond er een spannende afspraak.. een tattoo! Jaja, dat hadden we zondagavond in een lichtelijk aangeschoten bui even bedacht en gelijk een Nederlandse tatoeëerder op het eiland bericht, en jahoor, hij had nog plek ook! Arif was inmiddels afgehaakt maar ik had bedacht dit wel even te doen, gewoon een klein leuk palmboompje op mijn enkel, moet kunnen! Na lang twijfelen over welke palmboom en welke grootte had ik er twee uitgekozen die in vier maten werden uitgeprint, dan ging het kiezen een stuk makkelijker! Binnen 1 minuut was ik eruit en na een half uurtje stonden we weer buiten. Yes, gedaan! En de pijn viel mij alles mee!
Om dit te vieren gingen we naar Taco Tuesday bij de 3 amigo’s waar je op dinsdag heerlijke taco’s kunt eten voor maar $2,- per stuk! 5 taco’s verder en Churro’s als toetje ging we weer gevuld naar huis.

Vorige week kwam ook het goede bericht dat het hier weer code geel is geworden! Natuurlijk is er nog wel corona, maar het geeft ons misschien wel de mogelijkheid om verder te gaan eilandhoppen naar bijvoorbeeld Saba, St. Eustatius of Anguilla.
Maar of dat echt gelukt is lezen jullie weer in mijn volgende blog!

Sterkte met de winter daar in Nederland (ik hoorde dat sommigen al moesten krabben ’s morgens, brrr)

xxx