Heerlijk leventje hier!

15-11-2020:
Hoi allemaal,
Bij deze mijn tweede blog!

Mijn tweede werkweek is voorbij gevlogen! Na maandag startte ik dinsdag met (mijn eerste) 4 avonddiensten. En die bevielen heel goed! De avonddiensten zijn hier van 15u tot 23.30u, en aangezien ik hier veel minder reistijd heb al thuis (thuis soms een uur, hier 2 minuten) kan ik nog lekker de hele ochtend leuke dingen doen.

Woensdag, 11 november, was het Sint Maartens dag! Jawel, wat wij thuis vieren met snoepjes ophalen langs de deuren, word hier ook breed gevierd! Over het hele eiland was een estafette run waar meerdere collega’s aan meededen, allemaal rende ze ongeveer 3-4 km om vervolgens het stokje door te geven aan de volgende. Maar aangezien dit (letterlijk en figuurlijk) in het water viel, kozen Lenny en ik voor een Buffet lunch bij Emilio’s (het tentje waar wij wilde eten na de zipline, maar toen kwamen we niet verder dan een Corona’tje).
De lunch was heerlijk, ook veel soorten vega, vis en typisch Carribische producten. Zo hebben ze hier een soort van olie bol (Johnny cake) wat de mensen hier helemaal lekker vinden, maar ik vond het maar een beetje droog! (misschien moet ik er een met poedersuiker en slagroom introduceren).
Als afsluiting kregen we nog een heerlijk toetje met onder andere cheesecake, hmmm. Er stond ook een mannetje die muziek maakte dus er hing een gezellig sfeertje. Over het hele eiland hingen Sint-maarten-ze vlaggen en die hadden ook veel mensen aan de auto, erg leuk!
Later hoorde ik dat een van de meiden die meedeed aan de estafette iets te laat van start was gegaan waardoor diegene voor haar al voorbij was gelopen en ze dus een persoon miste die zelf maar rondjes over het eiland was gaan rennen, op zoek naar de groep! Oeps.. (had iets voor mij kunnen zijn).

Na deze avonddienst kwam ik (bijna) thuis en zoals gewoonlijk probeerde ik met 1 druk op de knop het hek van mijn appartementencomplex binnen te komen. Maar het hek deed niks.. ik eruit, even duwen tegen het hek, weer drukken op het knopje, maar nee hoor, geen beweging meer in te krijgen, lekker dan! Mijn buurvrouw sliep al en ook de andere appartementen zagen er helaas niet erg wakker uit, dus heb ik de auto maar ergens vlakbij geparkeerd en zat er niks anders op dan over het hek te klimmen! Zie je het voor je, midden in de nacht over dat hek (gelukkig zag hopelijk niemand het). Lekker ook in me witte pakkie over dat bruin-verroeste hek!

Vorige week is er heel veel regen gevallen, het ging echt non-stop door! Veel straten stonden helemaal blank. Ik heb me toch niet helemaal goed ingelezen voordat ik wegging, maar het is nu ook echt regenseizoen!
Donderdag en vrijdag scheen het zonnetje gelukkig weer besloot ik aan mijn bucketlist van de mooiste stranden bezoeken te werken. Donderdag wilde ik naar Mullet bay.
Ik startte Maps Me op een reed de route zoals mij verteld werd. Turn left – than turn left. Oke, turn left. Ineens zag ik een auto op mij afkomen, was ik dus gewoon aan het spookrijden!! Gelukkig reed ik in een stadje en is de maximale snelheid wat daar gereden werd 50, dus ik kon een botsing voor zijn. Een paar mensen wuifde dat ik de andere kant op moest gaan, Tja.. daar was ik zelf ook achter meneer.. Gelukkig gaven mensen me de ruimte en kon ik snel even omkeren, niks aan de hand!
Aangekomen op het strand was het heerlijk! In het begin was het heel rustig, maar later kwamen er drie boten aan die voor de kust gingen liggen, waar mensen vanaf sprongen om te snorkelen of om lekker op het strand te gaan liggen (net als ik). Toch weer wat zonne-uurtjes meegepikt!

Vrijdag ben ik naar Dawn beach gereden. Om daar te komen moest je door een Resort lopen, dus had ik mijn auto even geparkeerd om te vragen of ik naar binnen mocht. Toen ik de auto uitstapte zag ik dat ik midden op een leguanen woonplaats stond! Het waren er meer als 30 en die beesten zijn nog snel ook. Wel heel mooi, sommige echt felgroen. Ik liep naar de mevrouw bij de slagboom en vroeg of ik naar binnen mocht, ja prima, zei ze. Dus ik liep weer op mijn tenen door de leguanen terug, snel op weg naar mijn auto. Kwam ik aan, was het de bedoeling dat ik zonder auto kwam, moest ik weer terug! Ik weer de auto uit en liep terug naar de ingang, en de leguanen gingen opeens wel heel snel weg (ik dacht nog, oh die zijn bang voor mij), maar toen ik achterom keek stond er ineens een enorme zwerfhond achter mij! Gelukkig doen ze vrij weinig, maar toch schrik ik er elke keer van als er stilletjes eentje achter mij komt staan!
Om bij het strand te komen moest ik over een paadje waar al lang geen onderhoud meer was geweest, het krioelde er ook van de hagedissen. Ik kwam uit bij een verlaten hotel en daarachter was het strand. Het strand was supermooi (ik was weer eens de enige), maar het hotel was niet om aan te zien, alle deuren en ramen eruit.. Waarschijnlijk had Irma hier flink huisgehouden.
Ik besloot een stukje verder te lopen en kwam uit bij hetzelfde hotel maar wat nog wel gebruikt werd! Hier lagen ook een paar andere toeristen en mocht ik een bedje huren, heerlijk nog even relaxen voor mij avonddienst.

De avonddiensten zijn mij goed bevallen, het is wat rustiger werken als overdag. Na de avonddienst is het hier gebruikelijk dat je de collega’s die geen auto hebben naar huis brengt. Er is hier nog best veel armoede, dus het is hier niet heel gewoon om een auto te hebben. Al kan ik me niet voorstellen wat ik zonder mijn auto moet! Op veel plekken is niet eens een stoep om op lopen. Gelukkig kun je op het eiland niet verder wonen dan zo’n 8 minuten rijden, dus is iedereen snel thuis gebracht.

Mijn naam uitspreken is trouwens voor veel mensen van hier een hele opgave, dus ondertussen heb ik al een hele lijst met namen waar ik ondertussen maar genoegen meeneem. En dit verschilt van Ingie, Indie, Ginger, en Li (Leeuw). + als je hier iets wilt vragen aan een collega, moet je eerst nurse zeggen, en dan de naam. Dus als ik opeens nurse Ginger hoor voel ik mij geroepen, haha.

Het weekend ben ik lekker vrij en daar was ik ook echt wel even aan toe, voor het eerst weer twee dagen achter elkaar vrij! Zaterdag startte ik actief met surfen bij Lagion Beach, aan de Franse kust. Dit is hier de ideale surfspot waar ook twee surfscholen zijn.
Ik ging samen met Elin en Dora. De lessen waren al vol (dit wisten wij van te voren), maar omdat Dora nog maar 1 les gehad heeft mocht zij helaas niet mee. En later snapte ik wel waarom..
De planken werden op een boot gelegd en met de boot gingen we een stuk de zee op. Waar er vanaf de kust amper een golf te zien was, was de zee hier een stuk ruiger!
Al snel pakte ik mijn eerste golf, maar toen ik hem onder mijn plank voelde wist ik zeker dat hij te sterk was. Ik liet me maar meegaan en kwam in een soort van wasmachine onder water terecht, best even spannend toen ik na (het voelde als 5 minuten) weer eens boven kwam en het hele stuk weer terug moest peddelen.
Er was een groepje kinderen van een jaar of 11 bij die surfles kregen, voor een verjaardagspartijtje, echt leuk! Dus zei de surfleraar tegen ons dat wij beter aan de andere kant van de pion konden blijven (vlakbij de klas), daar was wat minder wasmachine-gedoe! En hier waren de golven inderdaad iets beter voor ons!
Na twee uur surfen (toch een keer of 5 op de plank gestaan), gingen we weer terug met de boot en stond Dora ons op te wachten op de kust.
We besloten lekker te gaan lunchen bij Orient bay, een strand ernaast. We namen alle drie een verschillende soort vis, en bestelde hierbij een lekkere cocktail, hmmm.
Na de lunch hebben we nog even van het zonnetje genoten.

’s Avonds stond de verjaardag/ afscheid van Manon (IC-verpleegkundige) gepland. Zij werd 30 en ging bijna weer naar huis. Het feestje was op het Divi Resort en bij aankomst zag ik haar nog druk bezig met alles klaarzetten. Toevallig stond er een mannetje te niksen in een karretje waarmee je normaal de koffers naar de kamer brengt. Die hebben we even lief aangekeken en wilde ons wel naar haar kamer brengen om de rest op te halen! Bepakt en bezakt met drank, chips en versiering reden we terug naar het zwembad waar het feestje plaats ging vinden. Het was erg gezellig!

Zondag heb ik (na uitslapen) lekker op mijn balkon doorgebracht en stond ’s avonds het volgende feestje gepland: Een hip-hop feest. Van tevoren wordt iedereen getemperatuurd en geen koorts = geen corona = toegang tot het feest! Prima!
En gefeest werd er zeker, naarmate de avond vorderde werd het steeds rustiger en waren wij bijna de enigste die nog over waren. Gelukkig hadden wij avonddienst de volgende dag.

Deze week is het interventieweek op mijn werk, dat betekend dat er deze week een arts uit Nederland is om operaties uit te voeren, zoals dotteren van de shunts. Deze arts in er maar 1 keer in de 4/6 weken, dus is het belangrijk dat alles op rolletjes loopt. Ik mocht mijn patiënt ophalen van de afdeling Röntgen (ik was al blij dat ik die afdeling snel gevonden had), maar op de terugweg had ik een afslag gemist waarbij we bijna de grote keuken inreden, oepsie! Die vrouw zei ook niks, die vond het wel grappig! Ik eerst ook wel, totdat we mijn teamleider tegenkwamen en de vrouw het verhaal ook even tegen haar vertelde.. ghehe, ja ik ga al terug!

Dinsdag had ik ook avonddienst en ben ik ‘s morgens even naar Marigot gereden in het Franse gedeelte om te kijken hoe laat de boten gaan naar St. Barth’s. Een (duur en chique) eiland hier vlakbij, wat het Monaco van de Carribean schijnt te zijn en waar allemaal sterren op af komen. Het leek ons wel wat om hier een dagje naartoe te plannen ergens deze maand!

In Marigot zag ik een leuk tentje en heb ik daar een ijskoffie gedronken. De ober (oud mannetje zonder tanden) was erg vriendelijk, en heb ik me toch weer zo’n Johnny cake aan laten smeren, deze keer met kaas om te proberen. Wel iets smaakvoller, maar nog steeds even klef! Toch maar eens eentje met rozijnen, poedersuiker en slagroom introduceren!
Woensdag was ik lekker vrij en begon ik de dag met een lunch met Lenny op het Divi Resort. Lenny had avonddienst, maar ik besloot nog even op het strand te blijven liggen (totdat het vloed begon te worden en ik bijna met bed en al in zee lag).
Gister had ik mijn eerste cheque van mij werk ontvangen, (jaja, ik krijg hier ook zakgeld per dag). Met deze cheque ging ik ’s middags naar de bank om mijn eerste geld hier te ontvangen, altijd leuk! Aangekomen bij de bank moest ik eerst door twee security checks voordat ik naar binnen mocht. Allemaal nette mensen, kom ik aan in mijn strandoutfit..
Eerst nog even in de rij en de vrouw achter de balie mompelde iets wat ik niet kon verstaan.. Next in line! Riep de vrouw achter mij (nou sorry hoor), ik ga al! Ik leverde de envelop in en ze zei dat ik moest tekenen. Ik getekend, keek ze me aan of dit een grap was. Het moest op de achterkant.. (dat is wel typisch hoor, veel mensen gaan er vanuit dat je zomaar iets snapt zonder dat ze het gezegd hebben). Maar goed, handtekening op de achterkant gezet en ik kon het geld in Dollars of Guldens ontvangen, Dollars graag, ja bedankt!

Eind van de middag ben ik naar Cupecoy beach gereden om de zonsondergang te zien. Op mijn balkonnetje is de zon rond 17u al weg, omdat hij dan achter de berg verdwijnt. Maar aan de andere kant van de berg kon ik nog lekker tot 17:45u van het zonnetje genieten, wachtend op een prachtige zonsondergang! Er waren wat rotsen waar je op kon zitten en een klein strandje. Op het strandje waren een paar naakte mensen aan het zonnen. Op de rotsen liepen een paar krabben.. Ik besloot toch voor de rotsen te gaan, die krabben bleven gelukkig uit de buurt.

De volgende dag had ik dagdienst en ’s avonds gaf Manon nog een borreltje op het Divi resort omdat zij morgen naar huis vliegt. Lijkt me een raar idee om na 10 weken afscheid te moeten nemen van dit wereldje! Maar daar hoef ik gelukkig nog even niet aan te denken.

En ik kreeg ook nog een leuke verrassing vanuit Nederland, volgende week zondag komt Rene voor 10 dagen naar mij toe, zo leuk! Lekker samen het eiland verkennen!

Vrijdag had ik overdag gewerkt en ’s avonds ging ik uit eten op Divi met Lenny. Daar aangekomen kwamen we onze collega Geertje tegen, en nog een man die hier 3 weken werkt als microbioloog. Gezellig even samen gegeten en daarna gingen wij door naar onze Filipijnse collega’s van de dialyse afdeling. Een van hun kinderen werd 1 jaar, en daarom hadden zij met ze allen een villa gehuurd voor het hele weekend, en wij waren ook welkom! Het lag nogal in de bergen dus was even zoeken. We dachten dat we iets hoorden en liepen daarop af, maar daar aangekomen stonden er twee enorme honden die zo hard op ons af kwamen rennen en blaffen dat we écht dachten dat ze over het hek gingen springen! Maar gelukkig bleven zij daar en wij snel weer in de auto. Toch de jongens maar even bellen om naar buiten te komen en te laten zien waar wij heen moesten! Gelukkig waren we in de buurt.
Binnen aangekomen was het prachtig en wat een enorme villa! Gelijk werd de karaoke set uit de kast getrokken en kregen wij een microfoon in onze hand. De Filipijnen zongen hard mee met onze songs: ‘Ademnood’ en ‘ik leef niet meer voor jou’! Na Britney Spears en de Spicegirls werd er door de eigenaars van de villa naar boven gebeld dat we per direct moesten stoppen met deze herrie en het feest was over ook. De andere meiden (ander Filipijnen die toch maar de hele avond op hun telefoon zaten) gingen weg en wij waren opeens nog als enigste over. Een andere jongen wilde nog een Whiskey’tje drinken, pakte de fles (die nog nieuw in het karton zat), maar deze was blijkbaar niet goed dicht waardoor de fles er aan de onderkant uitviel, lekker dan! Alles onder het glas en het huis werd beneveld door een whiskey-geur! Na nog een (ander) drankje te hebben gedaan besloten wij ook dat het wel weer mooi was geweest voor vandaag.

Zaterdag had ik avonddienst en had ik daarna niks gepland, want zondag stond er een hike gepland met Cynthia (oud-klasgenoot). We hadden rond 8.30u afgesproken, omdat het anders al snel te warm word om te wandelen. We gingen eerst richting Le Galion beach, vlakbij waar ik vorig weekend had gesurft. Hier heerlijk gewandeld langs de kust. De ingang van de wandeling begon met een soort museum met opgezette reptielen, en op de terugweg zagen we dat er ook allemaal schildpadden rondliepen, zo leuk!
De volgende stop was Natural pool in Point Blanche (een stukje zee omheind door rotsen waardoor het soort zwembad lijkt). Dit was wel een lekker stukje hiken door de bergen, en soms vooral oppassen dat je niet uitglijdt en in de afgrond beland! Veilig aangekomen bij de Natural pool sprongen we er gelijk in. En jawel, met schoenen nog aan, want Cynthia wist gelukkig dat het tussen de rotsen vol met zee-egels zat.
Lekker even opgefrist waren wij klaar voor de volgende stop. Boven op de berg van Point Blanche bevind zich ook de gevangenis, en even hoger een heel mooi viewpoint: Prison Hill. En wat was het uitzicht mooi! Aan de ene kant van de berg zagen we de Natural pool waar we vandaan kwamen, aan de andere kant hadden we prachtig uitzicht over Philipsburg en de lagoon.

Nadat ik thuis even opgefrist had ging ik richting Lenny. Samen met Arif zijn we ’s avonds naar Karakter gegaan, een leuke beachclub waar elke zondag muziek is en gedanst word. Eerst nog even lekker Fish and chips gegeten voordat we weer lekker los konden gaan. Tot 22u dan, want Arif en ik hadden weer dagdienst vandaag. Mijn vierde werkweek is alweer ingegaan!

Leuk dat je mijn blog hebt gelezen en tot op de volgende!